دانشگاه بوعلی سینا بر بام ایران

چهارشنبه1392/4/12

با حرکت از همدان در ساعت 7و45 دقیقه روز چهارشنبه1392/4/12  تیمی 22 نفره از کارمندان دانشگاه بوعلی قصد صعود قله دماوند از مسیر زیبای شمال شرقی را کردیم .

از تهران که به سمت آمل در جاده هراز می روی ، پس از عبور از پلور، گزنک، تونل وانا، بائیجان و پاسگاه آن  در سمت چپ جاده ، بعد از پاسگاه بایجان و عبور از 2 تونل (تونل شماره 9 یا تونل نورانی  و تونل شماره 8 یا تونل آیو در جاده هراز) در سمت چپ خروجی دلارستاق و روستای ناندل با تابلوهایی کاملا مشخص شده است.

جاده آسفالت اما نه چندان هموار و کاملاٌ کوهستانی، 16 کیلومتر تا روستای حاجی دلا، 18 کیلومتر تا میان ده و 19 کیلومتر تا ناندل فاصله دارد.

با هماهنگی های قبلی که با آقایان صالحی در ناندل انجام شده بود نیسان جهت انتقال ما به روستای ناندل در ابتدای جاده ناندل در جاده هراز آماده بود و ما بعد از صرف ناهار در ساعت 16و 30 دقیقه سوار نیسان راهی ناندل شدیم ،( چرا که ماشین ما اتوبوس بود و به خاطر پیچ و خم های زیاد و همچنین باریکی جاده امکان رفتن اتوبوس  تا ناندل وجود نداشت ) .

ودر ساعت 18 به روستا رسیدیم ، هوا کاملا مه آلود بود واین ما را نگران می کرد ، در امامزاده روستا که به تازگی چندین اتاق در کنار آن جهت اسکان کوهنوردان در آنجا ایجاد شده و درآمد آن نیز جهت مخارج امامزاده صرف می شود ، اقامت کرده وشب را سپری کردیم .

پنج شنبه 1392/4/13

ساعت 5و45 دقیقه صبح سوار بر نیسان از روستا راهی منطقه گردنه سر شدیم ، مه آلودگی هوا برطرف شده بود و هوا نوید یک روز خوب را می داد . از ناندل با حدود ۴۵دقیقه نیسان سواری و 50 هزار تومان هزینه به گردنه سر یا همان گوسفندسرا می رسیم که نقطه شروع کوهنوردی ما به ارتفاع حدود 2800 متر می باشد .

در ساعت 6و45 دفیفه از گردنه سر به سمت تخت فریدون شروع به حرکت کردیم .

( ناگفته نماند که بارهایمان قرار شد توسط قاطر تا تخت فریدون آورده شود و ما با کوله های حمله به سمت بالا شروع به حرکت کردیم .)

شیب نسبتاٌ تند اما مسیر بسیار زیبا بود وابرهای زیبا در کنار و زیر پای ما لذت صعود را دوچندان میکرد .

در ساعت 11 تیم به تخت فریدون رسیدیم

تخت فریدون، دشت بازی است در پایین پناهگاهی با همین نام که محل مناسبی برای کمپینگ و شب مانی می باشد: هم آب (برفچال) دارد و هم از بادهای روی یال پناهگاه محفوظ است؛ در عوض صبح و برای صعود به قله یک شیب سنگین یک ساعته را باید اضافه بروید .

با این حال ما شب مانی در تخت فریدون در کنار آب و 50 دقیقه حرکت بیشتر در روز صعود  را به بار سنگین کشیدن تا پناهکاه و بی آبی و باد روی یال ترجیح دادیم که به نظر بنده در صعود موفق ما بسیار تاثیر گذار بود .

بعد از استراحتی خوب وکافی تمامی اعضا تیم در ساعت 15و30 دقیقه جهت هم هوایی بهتر راهی پناهگاه تخت فریدون شدیم و در ساعت 16و15 دقیقه به پناهگاه رسیدیم و یکی دو ساعتی را در آنجا ماندیم وسپس به محل چادر هایمان در تخت فریدون بازگشتیم تا به استراحت پرداخته و آماده صعود فردا شویم .

جمعه 1392/4/14

ساعت 5و30 دقیقه صبح تمامی 22 نفر اعضا تیم آماده وسرحال از تخت فریدون به سمت قله شروع به حرکت کردیم 

طلوع خورشید در تخت فریدون

با سرعت یکنواخت و ریتم حرکت بسیار مناسب آرام آرام تیغه های سنگی و  شیبهای برفی تند را پشت سر گذاشتیم ، 

از ابتدای بام برفی وارد ابر و مه غلیظی شدیم که این نگرانی برگشت در این شیب تند بام برفی را دوچندان می کرد .

مه در ابتدای بام برفی

به لطف خدا و سرپرستی خوب برنامه و زحماتی که برخی دوستان از مدت ها قبل در جهت اجرای این برنامه  کشیده بودند 21 نفر از اعضا تیم 22 نفره ما در ساعت 12و30 دقیقه روز جمعه 14/4/1392 موفق به گام نهادن بر فراز قله شدند که با توجه به سن بالای بعضی نفرات و همچنین صعود 13 نفر از اعضا تیم برای اولین بار به قله 5671 متری دماوند آماری بسیار خوب می باشد .

بعد از کرفتن عکس های یادگاری بر فراز قله تیم به سمت پایین حرکت و در ساعت 18 به تخت فریدون رسید و بعد از سپری کردن یک شب دیگر در تخت فریدون روز شنبه 15/4/1392 راهی گردنه سر و ناندل ودر نهایت همدان شدیم .

با تشکر ویژه از جناب آقای دکتر زلفی گل ریاست محترم دانشگاه بوعلی سینا و همچنین آقای دکتر عنبریان مدیر کل محترم تربیت بدنی دانشگاه و تمامی همکاران وهمنوردان عزیز که در این صعود ما را یاری کردند .

اعضا تیم: مهندس بشیر پور وقار (سرپرست برنامه ) – رضا اصلانی (سرپرست فنی ) – مهدی اصلانی –     مهدی ذوالفقاری ( امدادگر ) –رسول یونسی – حبیب رسولی – عباس سکوت – مرتضی منصور – حسین سلامتخواه – فریدون نادری – عبدالحسین صادقی -  بهرام کرمپور – مسعود نظری – رضا بریری – مسعود فولادی – حسین خدنگ – حسن سجادی – هادی ورمزیار – ناصر کرمی – محمد رضا سجادی – جواد سیفیان – مسعود رجبی ( تدارکات ) 

عکاس : مهندس پوروقار - مسعود رجبی

تهیه گزارش : مهدی اصلانی